BAYRAĞI BEKLEYEN NÖBET NE GÜZEL

Bir dağ yolundayız zirve bir rüya

Gönülde mavera, gözlerde dünya.

Ruh ölümsüz, sanat bitmeyen hülya,

Varlıktan alınan lezzet ne güzel.

Tohumlar, çiçekler, kökler, ağaçlar

Baharla yaşama sevincinde yar.

Her derdin dermanı topraklarda var

Ekilmiş toprakla sohbet ne güzel.

Zirveye ulaştık duy can kulağım

Rintler meclisidir en son durağım.

Vatan sığınağım, millet bayrağım

Bayrağı bekleyen nöbet ne güzel.

Gök mavi, yer yeşil, gönül kitapta

Diz çökmüş faniler ruha hitapta

Arada bir perde kalsın mihrapta

Taptuk’la Yunus’la seyret ne güzel.

Denizde bir çığlık kıyıda köpük

Rüzgârda bir ıslık tepede Hüyük

Çocukla çocuktur, büyükle büyük

Vatanı bezeyen millet ne güzel.

Dost ettik imanı, ilmi, irfanı

Bunca aşta çağın mayası hani?

Maddede manada doyur insanı

Gönül zirvesinde heybet ne güzel.

Allah vergisidir bize bu hazlar

Sevgiyi artırır ölçülü nazlar

Okumak düşünmek bunca niyazlar

Vatan toprağına rahmet ne güzel.

Özmel der ki aman değemesin nazar

Derman bulunmazsa elbet dert azar.

Gayretle tükenir dert azar azar,

Kalkınma yolunda zahmet ne güzel.

                        İSMAİL ÖZMEL-1990